Ινομυαλγία-περιγραφή και θεραπεία

Η ινομυαλγία είναι μια μη-φλεγμονώδη πόνο που συνίσταται σε χρόνιο πόνο, διάχυτη εξαπλωθεί σε όλο το σώμα, που συνδέεται με το όριο μείωση του πόνου και την παρουσία του κάποια συγκεκριμένα σημεία, οδυνηρή πίεση και ένα πλήθος άλλα συμπτώματα: κόπωση, γνωστική δυσλειτουργία, διαταραχές ύπνου, άγχος, κατάθλιψη, κλπ.

Σε αντίθεση με άλλα ρευματικά νοσήματα, πόνος στην ινομυαλγία δεν είναι μεταφρασμένο αυστηρά στις αρθρώσεις και δεν συνοδεύεται από κοινού πρήξιμο εκτός εάν παρουσιάζεται σε έναν ασθενή με ρευματική ασθένεια συνακόλουθες φλεγμονώδεις (π.χ. ρευματοειδής αρθρίτιδα).

Αν και η ινομυαλγία δεν είναι μια νέα ασθένεια, έχει εδώ και πολύ καιρό θεωρηθεί μια psihogenic ρευματισμούς βάσει ανεπεξέργαστα ψυχικών διαταραχών. Μόνο το 1976, εισάγει τον όρο Hench ινομυαλγία, ξεκινώντας από το fibrozita όρος που χρησιμοποιείται από Gowers το 1904 για να περιγράψει τους ασθενείς που πάσχουν resimteau πόνου στην αφή του φωτός σε κάποια σημεία, λόγω της έλλειψης σε τοπικές φλεγμονές. Στη συνέχεια περιγράφεται η ανατομική θέση επώδυνες τα σημεία αυτά θα γίνουν κριτήρια για την ταξινόμηση της νόσου.

Ινομυαλγία έχει κοινά με μια σειρά από άλλα βάσανα, με τους οποίους είναι συνδεδεμένες, όπως: σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, ημικρανίες, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, dismenoreea, ως μέρος μιας ομάδας νοσημάτων που χαρακτηρίζονται από κεντρικού ευαισθητοποίησης.
Η διαδικασία κεντρικού ευαισθητοποίησης περιλαμβάνει μια αλλοίωση των μηχανισμών της επεξεργασία του πόνου στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Αυτό οδηγεί σε αυξημένη ευαισθησία στον πόνο, που μεταφράζεται σε hiperalgeziei κλινική εμφάνιση (δυσανάλογα μεγάλο πόνο κοπέλα οδυνηρή ερεθίσματος ελευθερωτής) και alodiniei (πόνος που προκαλείται από ένα ερέθισμα που δεν είναι επιβλαβές και δεν προκαλεί συνήθως πόνο-ex. συγκινητικό).

Οδυνηρές σημεία από ινομυαλγία είναι στην πραγματικότητα μια εκδήλωση της alodiniei-ο ασθενής περιγράφει τον πόνο στην πίεση που ασκείται από το γιατρό σε ορισμένες περιοχές του σώματος. Τόσο hiperalgezia και alodinia βασίζονται σε 2-senibilizarea και περιφερειακών μηχανισμών. Ευαισθητοποίηση περιφερική περιλαμβάνει μια αυξημένη ευαισθησία περιφερική υποδοχέων (π.χ. δέρμα) στον πόνο-όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, όταν καίμε το δέρμα.

Κεντρικού ευαισθητοποίησης περιλαμβάνει μια αύξηση στην ευαισθησία και συναρπαστικό νευρώνες του κεντρικού νευρικού συστήματος. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε αυξημένη απελευθέρωση ουσιών διεγερτική ουσία P, γλουταμινικό, ασπαρτική (που οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα ασβεστίου μέσα στο κύτταρο νεύρων) και επίσης να μειώσει την ποσότητα των χημικών ουσιών με ανασταλτικό ρόλο του πόνου όπως GABA (οξύ gaba-αμινοβουτυρικό οξύ) ή σεροτονίνης.

Λειτουργικές αλλαγές στον εγκέφαλο των ασθενών με ινομυαλγία έχουν μελετηθεί σε πρόσφατους χρόνους χρησιμοποιώντας τη σύγχρονη νευροαπεικονιστικές τεχνικές, όπως η μαγνητική τομογραφία (MRI) και η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET), τονίζοντας πολλές ανωμαλίες των καθοδική οδών του πόνου (αυτά που πηγαίνουν στον εγκέφαλο προς την περιφέρεια), καθώς και στη μείωση της ροής του αίματος και νευρική δραστηριότητα σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στην επεξεργασία του πόνου.

Επίσης, υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ του χρόνιου πόνου και διαταραχές του ύπνου. Ηλεκτροεγκεφαλογραφικών μελέτες που διεξήχθησαν κατά τη διάρκεια του ύπνου, δείχνουν ότι σε ασθενείς με ινομυαλγία, κακή ποιότητα του ύπνου (μη-REM-ύπνο χωρίς όνειρα, αναστατώνεται όταν άλφα) σχετίζεται με επίμονο πόνο, τόνισε intepeneala.

Διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς με ινομυαλγία έχουν μια δυσλειτουργία του υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων αδένα. Οι τρεις δομές (υποθάλαμος, υπόφυση και των επινεφριδίων), βάσει ορμόνες, εμπλέκονται στον έλεγχο την απόκριση του οργανισμού στο στρες. Οι ασθενείς με ινομυαλγία έχουν χαμηλή απόκριση προς τον άξονα του στρες, μεταφράζεται από τα χαμηλά επίπεδα της κορτιζόλης και αυξητικής ορμόνης.

Τα αίτια δεν είναι πλήρως γνωστά. Έχει παρατηρηθεί ότι πολλοί ασθενείς με ινομυαλγία αναφέρουν την έναρξη των συμπτωμάτων μετά από ένα τραυματικό γεγονός ή τη σωματική καταπόνηση. Υπάρχει επίσης μια τάση για συνάθροιση της νόσου, στήριξη της οικογένειας, ειδικά στην ιθαγενών γραμμή. Υπήρχαν μερικά μολυσματικών παραγόντων και incriminati ως εναύσματα, αλλά η σύνδεση μεταξύ τους και η ασθένεια δεν θα μπορούσε να αποδειχθεί.

Παράγοντες κινδύνου είναι το γυναικείο φύλο, ηλικία (οι περισσότεροι συμβαίνει συνήθως μεταξύ 20-55 ετών, αλλά η επικράτηση αυξάνει με την ηλικία), οικογενειακό ιστορικό, Ψυχοκοινωνικό στρες, φλεγμονώδεις παθήσεις συνυπάρχουν-ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, κλπ, η παρουσία των ψυχικών διαταραχών, σωματικές βλάβες.

Ινομυαλγία: συμπτώματα

Η κύρια εκδήλωση της νόσου είναι ο πόνος. Η ασθένεια αρχίζει σιγά-σιγά, αρχικά είναι μόνο ένας εντοπισμένος πόνος (αυχενικό, οσφυϊκό στήλη), αργότερα να γίνει διάχυτη. Αυτό το διάχυτο πόνο επηρεάζει τις δύο πλευρές του το σώμα-τόσο το άνω και κάτω μέρος, συμπεριλαμβανομένου και του αξονικού σκελετού. Πόνος δεν ακολουθούν μια τυπική κατανομή στο νευρικό µπίρας αλλά μπορεί να συνοδεύεται από διαταραχές της ευαισθησίας (μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, αίσθηση ζέστης ή κρύου, τοπική ώρα). Του πόνου των οστών ή των μυών που ανατίθενται, σημειώνοντας μια επιδείνωση σε σωματική άσκηση, στρες, έλλειψη ύπνου, κλιματικές αλλαγές. Τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινωθούν το πρωί, συνοδεία redoare, intepeneala το πρωί και μετά από παρατεταμένη ανάπαυση που μπορεί να είναι πάνω από 1 ώρα, παρόμοια φλεγμονώδη κοινών ασθενειών. Κόπωση μπορεί να κυριαρχούν στην εικόνα, με το μη-αναζωογονητικό ύπνο. Γενικά, τα συμπτώματα είναι μεταβλητή ένταση, αλλά τείνουν να γίνουν εντονότερες, οδηγεί σε μαρκάρονται λειτουργική ανικανότητα, που επηρεάζουν την ομαλή κοινωνική ζωή. Ενώ ο ασθενής μπορεί να συνδέσει, διαταραχές της διάθεσης, άγχος και κατάθλιψη.

Σύμφωνα με την intenstitatea αυτά τα τρία συμπτώματα-πόνος, άγχος και κατάθλιψη, μια μελέτη που πραγματοποίησε το 2003 η g και συνεργατών, ινομυαλγία ασθενείς χωρίζονται σε 3 κατηγορίες:
(1) εκείνων με τα χαμηλότερα επίπεδα της ευαισθησίας πίεσης με υψηλό όριο πόνου, μέτριο άγχος και κατάθλιψη
(2) ατόμων με αυξημένη ευαισθησία και αυξημένα επίπεδα άγχους, κατάθλιψης
(3) εκείνες με αυξημένη ευαισθησία στον πόνο, αλλά με καλό έλεγχο του πόνου και τα χαμηλά επίπεδα άγχους και κατάθλιψης

Άλλες σχετικές κλινικές εκδηλώσεις είναι ποικίλες και ενδιαφέρονται για πολλαπλά όργανα και συστήματα του σώματος:
-πεπτικό σύστημα: ναυτία, γαστρικό οξύτητα, προφέρεται εντερικής διέλευσης διαταραχές-διάρροια, δυσκοιλιότητα, χρόνιο κοιλιακό άλγος, φούσκωμα, εμετούς
-Ουροποιητικό σύστημα: χρόνιο πυελικό πόνο, κυστίτιδα (φλεγμονή της ουροδόχου κύστης τοίχο), συχνές urinations κοινή, επώδυνη, ελλείψει άλλων αιτιών του πόνου κατά τη διάρκεια της menstruatiilor
-καρδιο-αναπνευστικού συστήματος και περιφερική αγγειακή: μη καρδιακό θωρακικό άλγος, ταχυκαρδία, διαταραχές της αναπνοής κατά τον ύπνο, το Σύνδρομο Raynaud
-μάτια-όραση διαταραχές, ξηρότητα του οφθαλμού
-neuropishic-ημικρανία, χρόνιοι πονοκέφαλοι, διαταραχές του ύπνου, δυσκολία στη συγκέντρωση και τη μνήμη διαταραχές, κατάθλιψη, άγχος, σύνδρομο ανήσυχων ποδιών, κλπ.
-δέρμα-ξηρό δέρμα, κνησμός, εξάνθημα και ψιλόβροχο.

Radioimagistice και οι εργαστηριακές έρευνες

Δεν υπάρχουν εργαστηριακές και ακτινολογικές εξετάσεις. Οι δοκιμές που πραγματοποιούνται για να αποκλείσει άλλες ασθένειες που μπορεί να κάνει το ντεμπούτο του με παρόμοιο τρόπο: αιμοδιάγραμμα, VHS, C - αντιδρώσας πρωτεΐνης, συκώτι και νεφρό δείγματα, μυϊκή ηλεκτρολύτες ορού CK, LDH, ένζυμο-νάτριο, κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, ειδικά-ορμόνες θυρεοειδούς, ρευματοειδής παράγοντας και αντιπυρηνικά αντισώματα μόνο εάν τα σημεία και συμπτώματα είναι υποβλητική για λύκο, Πολυαρθρίτιδα ή δόση βιταμίνης d.Για μια σωστή διάγνωση πρέπει να εξαιρούνται φλεγμονώδεις παθήσεις όπως ρευματοειδής αρθρίτιδα, ρευματικές συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, πολυμυοσίτιδα, polimialgia, κλπ., Ενδοκρινείς ασθένειες, λοιμώξεις, κακοήθειες. Στην ινομυαλγία όλες τις δοκιμές που αναφέρονται παραπάνω είναι γενικά εντός των φυσιολογικών ορίων. Μεγάλη προσοχή πρέπει να ληφθεί όταν δοκιμές περιττές και ο ρευματοειδής παράγοντας, αντιπυρηνικά αντισώματα, σε περίπτωση απουσίας των κλινικών εκδηλώσεων υποδηλώνουν, αρχαιολόγων, ότι δύο εξετάσεις μπορεί να είναι θετική σε ένα σημαντικό αριθμό των κατά τα άλλα υγιή άτομα.

Η διάγνωση της ινομυαλγίας

Ινομυαλγία: διάγνωση, ιατρό ρευματολόγο στηρίζεται σε κριτήρια ACR 1990 για την ταξινόμηση της νόσου (κριτήρια έχει σχεδιαστεί κυρίως για κλινικές δοκιμές, για να επιλέξετε ομοιογενείς πληθυσμούς ασθενών).

Στο χρόνο ήρθαν στην κλινική πρακτική, αλλά υπάρχει ένα ορισμένα όρια αυτών των κριτηρίων, που σχετίζονται κυρίως με τη μεταβλητότητα της νόσου, τόσο από ασθενή σε ασθενή, όσο και από τον ίδιο ασθενή από ημέρα σε ημέρα. Σύμφωνα με αυτά τα κριτήρια, ο ασθενής με ινομυαλγία θα πρέπει να παρουσιάσουν πόνο που διαρκεί περισσότερο από τρεις μήνες, στις δύο πλευρές του σώματος, δεξιά και αριστερά πάνω και κατώτερη τάξη, συμπεριλαμβανομένου και του αξονικού σκελετού (αυχενική, θωρακική στήλης, οσφυϊκής μοίρας).

Θα πρέπει επίσης να υποβάλει τον πόνο σε τουλάχιστον 11 από τα 18 σημεία, να ψηλαφίσει τον ιατρό. Τα σημεία αυτά διανέμονται συμμετρικά στις δύο πλευρές του σώματος στο επίπεδο των: occiputului, του τραχήλου της μήτρας, υπερακανθίου, τραπεζοειδή, πρόσθια πλευρική ακτή 2, αγκώνα, ισχίου, γόνατος γλουτιαίων, έσω πλευρά.
Υπάρχουν διαμάχες εδώ μεταβλητή πίεση που εφαρμόζεται κατά την εξέταση οι γιατροί στον ασθενή, ότι ο πόνος των ασθενών με ινομυαλγία δεν περιορίζεται μόνο σε αυτές τις περιοχές που ελέγχονται και, επίσης, το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν πάσχουν από ινομυαλγία μπορεί να αισθάνονται πόνο από την πίεση. Ένα άλλο θέμα τα κριτήρια ACR είναι τόσο παλιά δεν περιλαμβάνει κύρια συμπτώματα της νόσου τέτοιες διαταραχές ως-ύπνου, κούραση ή κατάθλιψη.

Η προτεινόμενη νέα κριτήρια διάγνωσης κρατά τον πόνο εκπομπή διαρκεί περισσότερο από 3 μήνες αλλά έχουν αντικαταστήσει την επώδυνη σημεία με μια λίστα των συμπτωμάτων θα πρέπει να επιβεβαιωθεί από τον ασθενή και το γιατρό αποφοίτησε, συμπεριλαμβανομένων διάχυτο πόνο index (δείκτης WPI-διαδεδομένη πόνο) και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων κλίμακα (κλίμακα σοβαρότητας SSS-σύμπτωμα). Στο WPI-ο ασθενής γίνεται να υποδείξετε περιοχές μέγιστη, 19, την τελευταία εβδομάδα, κάθε χώρο 1 σημείο παραλαβής. Στον SSS-4 Κατηγορία-μη-αναζωογονητικό ύπνο, κόπωση, διαταραχές γνωστικών και σωματικά συμπτώματα (καρδιαγγειακό, πεπτικό, ουροποιητικό, κ.λπ.) αποκτώ πόντους από 1-3 (0-No 1-συμπτώματα, αναβοσβήνει το φως, 2-μέτρια, 3 μόνιμες, σοβαρές), μετάγγιση μέχρι ένα μέγιστο των 12 σημείων. WPI διαγνωστικών πρέπει να είναι πάνω από 7 και SSS πάνω από 5 ή 3-6 WPI με SSS πάνω από 9.

Θεραπεία

Δεν υπάρχει καμία θεραπεία για να θεραπεύσει την ασθένεια. Ο στόχος της θεραπείας είναι να μειώσει τα συμπτώματα και βελτίωση της υγείας. Μια σωστή προσέγγιση περιλαμβάνει τη χρήση των μη φαρμακολογικές μέθοδοι και φαρμακολογικές δοκιμές ανάλογα με την ένταση του πόνου και των συμπτωμάτων που σχετίζονται. Μη φαρμακολογικές μέθοδοι περιλαμβάνουν: hidrokinetotherapy, αποφοίτησε άσκηση, τεχνικές χαλάρωσης, μασάζ, φυσιοθεραπεία, ψυχοθεραπεία και η γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία.

Ο ασθενής πρέπει να ενημερώνεται ότι είναι δυνατό ότι αρχικά, την έναρξη ασκήσεων, ο πόνος θα γίνουν ακόμη εντονότερες. Το έργο δεν πρέπει να διακόπτονται, ωστόσο. Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι οι ασθενείς με ινομυαλγία που κυκλοφορούν (Αερόβια γυμναστική, γυμναστική στο νερό-λεκάνες με χλιαρό νερό, stretching, κολύμπι, περπάτημα ή ποδηλασία), έχουν μια καλύτερη εξέλιξη.

Σημαντικό ρόλο στη θεραπεία της ινομυαλγίας: έχει τον ίδιο τον ασθενή. Αυτός πρέπει να υιοθετήσουν ένα νέο στυλ ζωής, προσπαθώντας να αποφύγει το άγχος, να αφιερωθεί επαρκής χρόνος για ανάπαυση και να κοιμούνται, να συνεχίσει ή να αρχίσει ένα τακτικό πρόγραμμα άσκησης (μαζί με το fiziokinetoterapeutul επινοήσει ένα σχέδιο από ασκήσεις που μπορούν να εκτελεστούν στο σπίτι), για να διατηρηθεί μια υγιεινή διατροφή.

Εναλλακτικές θεραπείες φαίνεται στερείται κινδύνων και μπορεί να θεωρηθεί ως συμπληρωματική θεραπεία για τον έλεγχο του πόνου και το επίπεδο του στρες: βελονισμός, qigong, γιόγκα και Τάι-Τσι. Tai-Chi μπορεί να είναι μια λύση για τους ανθρώπους που δεν μπορεί να κάνει πιο έντονη άσκηση.

Φαρμακολογική θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με τις κλινικές εκδηλώσεις.

Για τον έλεγχο του πόνου, χρησιμοποιώντας παυσίπονα-acetaminophen (παρακεταμόλη), με ή χωρίς τραμαδόλη, μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (π.χ. ναπροξένη, η ιβουπροφαίνη, κλπ.). Δεν συνιστάται η χρήση glucocorticoizilor και ισχυρή οπιοειδή. Επίσης, υπάρχουν δεν υπάρχουν μελέτες που υποστηρίζουν τα πλεονεκτήματα της μακροχρόνιας χρήσης των μη στεροειδών antiinflamatoarelor.

Για τον πόνο και την κούραση μπορούν να χρησιμοποιούν αντικαταθλιπτικά αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης- και νορεπινεφρίνης-Duloxetine, Milnacipran, τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά-αμιτριπτυλίνη, εκλεκτικοί αναστολείς της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης φλουοξετίνη-για τη βελτίωση του ύπνου. Η επίδραση του τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά στην ινομυαλγία είναι ανεξάρτητη από την αντικαταθλιπτική δράση, μικρότερες δόσεις που χρησιμοποιείται (π.χ. αμιτριπτυλίνη 25 mg ανά ημέρα).

Δυστυχώς οι πεπτικά ανεπιθύμητες ενέργειες και να μειωθεί η χρήση των ναρκωτικών αυτών νευροψυχιατρικών. Αναστολέας διπλή επαναπρόσληψης της σεροτονίνης και της νορεπινεφρίνης έχουν φαίνεται παρόμοια αποτελεσματικότητα με τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, με καμία ανεπιθύμητη ενέργεια. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ναυτία και πονοκέφαλο. Ντουλοξετίνη χορηγείται από το στόμα ημερησίως αρχικά, Κάτε: ενεργή: μετά από 1 εβδομάδα η δόση μπορεί να αυξηθεί σε 60mg/ημέρα. Milnacipran έχει δοθεί όλων τη μορφή πόσες προφορική 25 mg/ημέρα, τότε 25 mg δύο φορές την ημέρα και τη συντήρηση δόση είναι 50 mg 2 φορές την ημέρα. Και τα δύο φάρμακα έχουν εγκριθεί στις ΗΠΑ για τη θεραπεία της ινομυαλγίας:.

Αντιεπιληπτικά-Gabapentin, Pregabalin χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο ορισμένων τύπων πόνου, συμπεριλαμβανομένου του pregabalin ινομυαλγία-είναι το πρώτο φάρμακο εγκριθεί στις ΗΠΑ για τη θεραπεία της ινομυαλγίας:. Αποτελεσματικότητα αυτών των φαρμάκων είναι λόγω της επίδρασης της Alpha2 υπομονάδες δέλτα ασβέστιο κανάλι τάση εξαρτάται από το επίπεδο των νευρώνων. Η συνέπεια είναι η μείωση των νευρικών κυττάρων ασβέστιο διείσδυση και δευτερεύουσες απώλεια της neurotransmitatoare, καθώς και την απελευθέρωση του γλουταμινικού και ουσία P.

Άλλα φάρμακα που βρέθηκαν στη λίστα της EULAR (Ευρωπαϊκό σύνδεσμο ενάντια στις ρευματοπάθειες) θεραπεία της ινομυαλγίας: είναι: αγωνιστής ντοπαμίνης Pramipexole-(πράξεις όπως η ντοπαμίνη στον εγκέφαλο) είναι ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται κυρίως στη νευρολογία να τη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον, ανταγωνιστής των υποδοχέων σεροτονίνης-Tropisetron, ξάδελφος Ondansetron, χρησιμοποιείται κυρίως ως εμετικό (για τη θεραπεία της ναυτίας και του εμέτου μετά χημειοθεραπεία) με αναλγητική δράση.

Ινομυαλγία: Εξέλιξη, επιπλοκές

Σε γενικές γραμμές, η ινομυαλγία είναι μια χρόνια κατάσταση, με το μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς θεραπευτική αγωγή. Μελέτες έχουν δείξει ότι η θεραπεία μπορεί να βελτιώσει σημαντικά συμπτώματα και την ποιότητα ζωής των ασθενών αυτών δευτεροβάθμια.

Παράγοντες που προβλέπουν μια πιο σοβαρή είναι η παρουσία της ένα τραυματικό γεγονός σκανδάλη σωματική ή ψυχική, βαριάς αναπηρίας, η θεραπεία έλαβε σε ειδικές μονάδες (όπως αντιτίθεται με ενσωματωμένο στην Κοινότητα ασθενών που έχοντας μια καλύτερη εξέλιξη), ο μεγάλος αριθμός των γιατρών που έχουν συμβουλευτεί τον ασθενή μέχρι τη διάγνωση (περιλαμβάνει μια καθυστέρηση στη διάγνωση και θεραπεία).

Αν και τα συμπτώματα της ινομυαλγίας ποικίλλει ένταση και σοβαρότητα, μεταβάλλοντας τη φυσική λειτουργία και συναισθηματικό αντίκτυπο της νόσου μείωση ποιότητας ζωής σε σχεδόν όλους τους ασθενείς. Σχεδόν το ήμισυ των ασθενών με ινομυαλγία δυσκολία στην εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων-απαιτούν περισσότερο χρόνο για να κινητοποιήσει το πρωί, είναι δύσκολο να ασκούν δραστηριότητες που περιλαμβάνουν βάρη ή συνεχείς, επαναλαμβανόμενες κινήσεις, κοντινή απόσταση να πάει υψηλότερα.

Μερικοί ασθενείς φτάνουν να ξεφύγουν από φως αντικείμενα και χέρι στο φόβο του κινήματος. Σχεδόν το ένα τρίτο είναι αναγκασμένοι να σταματήσουν ή να αλλάξουν εργασία. Στήριξη της οικογένειας, απουσία των φίλων και των Εσώτεροι έχει αρνητικό αντίκτυπο στην εξέλιξη της νόσου.

Ιατρικές συστάσεις

Όπως αναφέρθηκε η ινομυαλγία είναι μια χρόνια κατάσταση, στην οποία εμφανίζεται σπάνια άφεσης των spontanta. Γι ' αυτό και ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της νόσου, η εκπαίδευση του ασθενούς έχει. Χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι, παρόλο που η νόσος είναι μεγάλη, μπορείτε να έχετε μια καλή ποιότητα ζωής, υιοθετώντας μια θετική στάση και αναπτύσσοντας μαζί με εμπειρογνώμονες τρόπους αντιμετώπισης του πόνου.

Δεν υπάρχει ενιαία θεραπεία για όλους τους ασθενείς με ινομυαλγία. Η σωστή προσέγγιση είναι το ένα που περιλαμβάνει μια διεπιστημονική ομάδα ειδικών. Μια αρνητική στάση ως προς την ψεύτικη ελπίδα του ασθενή και ότι ένα συγκεκριμένο φάρμακο που θα λύσει όλα τα συμπτώματα της νόσου, σκουραίνει την πρόγνωση.

Ρευματολόγο, Ψυχίατρος, ψυχολόγος, ιατρός αποκατάστασης και ποδόσφαιρο

-Αναλγητικά: Παρακεταμόλη, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα: τραμαδόλη, ιβουπροφαίνη, ναπροξένη, δικλοφενάκη, Aceclofenac, κλπ.
-Αντικαταθλιπτικά: Αμιτριπτυλίνη, φλουοξετίνη, Duloxetine, Milnacipran
-Αντιεπιληπτικά: Pregabalina
-Antiparkinsoniene: Pramipexole
– Φυσικά συμπληρώματα: Sinohial, Probioflora σε σκόνη)τη θεραπεία της εντερικής χλωρίδας για τη ρύθμιση της ασυλίας), Rheumaflex κρέμα, τζελ, σπρέι και κάψουλες, Κουδουνίστρα & ginseng, Πασσιφλόρα, Δενδρολίβανο.

Qigong ινομυαλγία Εδώ Διατροφή Εδώ και Acupuntura.